Willemijn

Honderd duizend vakjes open.

Allerlei gedachten lopen.

Laatjes piepen, deuren kraken.

Ik blijf stil, ik moet waken.

Kan niet slapen.

Want de klok tikt.

Ik moet gapen.

Wat probeert die lamp te zeggen?

Uit te leggen?

Waarom hoor ik dat geluid?

Iedereen die daagt me uit.

En steeds word ik opgejaagd.

Door alles wat een stem mij vraagt.

Ik laat me erdoor leiden

Kan het niet meer onderscheiden:

Wat is echt? En wat niet waar?

Wat normaal? En wat is raar?

Het filter is verdwenen.

'Logisch denken' neemt de benen.

Hoe kan ik dan weten,

wat ik onthouden moet?

En wat ik juist mag vergeten?

Dat onthoud ik, zelfs voorgoed.

Ja waar moet ik beginnen?

Vage dingen.

Alles kijkt mij aan.

Alles lijkt om mij te gaan.

Het is vaag,

't word steeds verdachter.

Mijn grote vraag:

Wie zit erachter?

Willemijn